VR gaming: Ώρα να “μπεις” στο παιχνίδι!

 

 

Η ώρα φτάνει. Η εικονική πραγματικότητα, που, εδώ και δεκαετίες, κινείται μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και αποτυχημένης προσπάθειας, έρχεται για τα καλά στο gaming και, λίγο πολύ, θα συνεισφέρουν όλοι οι “μεγάλοι”.

Μέσα στο 2016 θα δούμε στην αγορά το Oculus Rift της Oculus VR, το PlayStation VR της Sony, το Vive των HTC και Valve, ενώ η αγορά έχει ήδη λύσεις τύπου Gear VR της Samsung και πιο μακριά βρίσκεται το HoloLens της Microsoft. Σε όλες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ήρθε η ώρα να μην κοιτάς απλά σε άλλον κόσμο μέσα από ένα μεγάλο παράθυρο (δηλαδή οθόνη), αλλά να είσαι μέρος του κόσμου, να μπορείς να κοιτάξεις τριγύρω σου, να ζήσεις τελείως διαφορετικές εμπειρίες.

Αυτό που έχει νόημα να κρατήσεις εξ αρχής κατά νου είναι πως όλα πατούν πάνω σε κάποιο σύστημα και, ειδικά στο PC, μπορεί το πρότυπο να ανήκει σε κάποιον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να μπει στο παιχνίδι και κάποια άλλη εταιρεία «πατώντας» ακριβώς σε αυτό.

Πριν περάσουμε στους… διεκδικητές, καλό είναι να αναφέρουμε μερικές σταθερές του VR gaming. Κάθε headset που θα δεις στην αγορά βασίζεται στην ιδέα ότι προβάλλονται (από δύο οθόνες ή και μία) δύο διαφορετικές εικόνες εικόνες, μία για κάθε μάτι, σε απόσταση τέτοια ώστε να καλύπτεται το οπτικό πεδίο και έτσι να βλέπεις μόνο τον ψηφιακό κόσμο που εκτείνεται μπροστά σου. Συνεπώς στο VR gaming όλα γίνονται μπροστά στα μάτια σου, όχι σε κάποια κανονική οθόνη.

 

 

Και τώρα… οι μονομάχοι.

 

Oculus Rift

Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η Oculus VR ξεκίνησε ταπεινά, μόνη της, αλλά στο τέλος ενέταξε στο δυναμικό της τον John Carmack (το δημιουργό του DOOM, μεταξύ άλλων) και αργότερα αγοράστηκε από την Facebook. Συνεπώς μπορεί το άμεσο μέλλον του Oculus Rift να είναι στο gaming, αλλά είναι θέμα χρόνου να το δούμε ως δίοδο για την παρακολούθηση άλλων γεγονότων/πραγμάτων όπως π.χ. κάποιας συναυλίας.

 

Το Oculus Rift headset λοιπόν είναι πάνω-κάτω ταυτόσημο με την υπόσχεση του VR gaming. Χρησιμοποιεί μία οθόνη OLED ανάλυσης 1080 x 1200 σε κάθε μάτι, στα οποία η εικόνα ανανεώνεται 90 φορές το δευτερόλεπτο, άρα μπορούμε να μιλάμε για οθόνες των 90Hz. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αφού ο υψηλότερος αριθμός ανανέωσης της οθόνης κάνει τη θέαση πιο ξεκούραση. Ειδικοί φακοί βρίσκονται μεταξύ οθονών και ματιών και φροντίζουν να καλύπτει η εικόνα όλο το οπτικό πεδίο και η απόστασή τους από το μάτι ρυθμίζεται από το χρήστη για το ιδανικό αποτέλεσμα. Αν αναρωτιέσαι τι σημαίνουν αυτά για άτομα με διαφορετικό σχήμα προσώπου ή που φορούν γυαλιά, η Oculus έχει προνοήσει ώστε να χωράνε “όλοι οι καλοί” αλλά και να διαθέτει προσαρμογείς για ακόμη καλύτερη εφαρμογή.

 

Το headset έχει ενσωματωμένα ακουστικά που φροντίζουν να προσομοιώνουν πολυκάναλο ήχο. Άλλωστε, καλή η εικόνα, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις ο ήχος κάνει ουσιαστική διαφορά. Σε κάθε περίπτωση πάντως το ίδιο το headset είναι συνδεδεμένο με καλώδιο στο εκάστοτε PC. Και λέμε PC πολύ συγκεκριμένα, αφού σε πρώτη φάση το σύστημα θα λειτουργεί μόνο σε Windows.

Ωραία λοιπόν. Το headset φροντίζει για το τι θα δεις μπροστά σου. Τι καθορίζει όμως τι πρέπει να βρεθεί μπροστά σου; Είναι το σύστημα Constellation. Στο εξωτερικό του headset υπάρχουν λευκά LEDs. Αυτά ανιχνεύονται συνεχώς από ξεχωριστό αισθητήρα που μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά από τον παίκτη. Στην ουσία έτσι γίνεται αντιληπτή η κίνηση του κεφαλιού ώστε να ξέρει το σύστημα τι δείχνει όταν στρέφεις το κεφάλι αριστερά, δεξιά, στο πλάι, προς τα πάνω, προς τα κάτω, προς τα πίσω ή με οποιονδήποτε άλλο (μάλλον περίεργο) τρόπο σκεφτείς. Το ίδιο το σύστημα έρχεται με έναν αισθητήρα στο κουτί, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και με πολλαπλούς για μεγαλύτερη ακρίβεια. Ειδικά στην περίπτωση που το σύστημα χρησιμοποιείται μαζί με το Oculus Touch (θα επανέλθουμε σε αυτό), χρειάζεται σίγουρα δεύτερος αισθητήρας για να είναι σίγουρο ότι ακόμη και αν μπλοκάρεται ο ένας, ο άλλος είναι διαθέσιμος για να αναλάβει το βάρος.

Επιπλέον μπορούν τρίτοι κατασκευαστές να σχεδιάσουν περιφερειακά με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνονται αντιληπτά από τους εν λόγω αισθητήρες.

Καλά όλα αυτά, γυρνάμε παντού το κεφάλι, είμαστε μέσα, με χειρισμό τι γίνεται; Εδώ οι επιλογές θα είναι δύο, αν και στην αρχή αναμένεται μόνο μία. Κάθε πακέτο Oculus Rift θα περιλαμβάνει το ασύρματο χειριστήριο του Xbox One που, έτσι κι αλλιώς, λειτουργεί κανονικά σε PC, και είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεσαι. Το χρησιμοποιείς για να κινείσαι μέσα στον εικονικό κόσμο, να αλληλεπιδράς με αυτόν, ενώ οι κινήσεις του κεφαλιού σου αναλαμβάνουν τα της κάμερας. Η επιλογή του χειριστηρίου δεν είναι τυχαία, αφού οι περισσότεροι τίτλοι που αναπτύσσονται εδώ και χρόνια για το σύστημα θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη χειριστηρίου και με αυτόν τον τρόπο ένα πακέτο αρκεί για τα πάντα από την αρχή.

Αυτό δεν θα ισχύει για πάντα, γι’ αυτό και θα δούμε αργότερα (μερικούς μήνες αργότερα πιο συγκεκριμένα) τα χειριστήρια Oculus Touch, τα οποία θα πωλούνται ξεχωριστά και μάλιστα σε ζεύγη, αφού χρειάζεται ένα σε κάθε χέρι. Είναι φυσικά ασύρματα, ανιχνεύεται η θέση τους, ο προσανατολισμός τους και λοιπά από τους υπάρχοντες αισθητήρες, ενώ ενσωματώνουν σύστημα που επιτρέπει την αναγνώριση χειρονομιών που γίνονται με τα δάχτυλα όσο ο παίκτης/χρήστης κρατά στα χέρια του τα χειριστήρια αυτά. Σκέψου τα χειριστήρια αυτά ως διασταύρωση μεταξύ PlayStation Move και Wii Remote με όσες εξελίξεις χώρεσαν στο μεσοδιάστημα.

 

Oculus Home

Όταν φοράς το headset δεν είναι ό,τι πιο λογικό να δεις το περιβάλλον των Windows, για αυτό και η εταιρεία προβάλλει αυτόματα το Oculus Home, από το οποίο μπορείς να τρέξεις παιχνίδια αλλά και να αγοράσεις άλλα (η αγορά θα υποστηρίζεται και από το κανονικό περιβάλλον των Windows πάντως). Όποιος developer θέλει, μπορεί να παρακάμψει το Oculus Home ως μέσο διανομής πάντως.

Το Oculus Home έχει όμως κάποια πολύ βασικά οφέλη αφού θα αναδεικνύει games που θα τρέχουν σωστά στο διαθέσιμο PC, ενώ θα σημειώνει ποια είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν φόβο ή ναυτία.

 

 

 

Xbox One

Το Oculus Rift θα έχει και ένα ρόλο ακόμη, αφού θα συνεργάζεται με το Xbox App των Windows 10 και το Xbox One. Επιτρέπεται live streaming τίτλων του τελευταίου στο Rift, το οποίο θα λειτουργεί σαν εικονική οθόνη, όχι δηλαδή ως σύστημα για VR gaming. Το αναπάντεχο θετικό σε αυτήν την περίπτωση είναι πως οποιοσδήποτε μπορεί να παίξει τίτλους Xbox One με το headset, χωρίς να χρειάζεται οθόνη, αφού η εμπειρία είναι σχεδιασμένη ώστε να προσομοιώνει οθόνη πολλών ιντσών στην κατάλληλη απόσταση από τα μάτια του χρήστη.

 

Games

Ετοιμάζονται ήδη αρκετά παιχνίδια για το Oculus Rift, μερικά εξ αυτών αποκλειστικά μάλιστα, δηλαδή θα λειτουργούν μόνο στο PC και μόνο με το σύστημα της Oculus. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τις αποκλειστικές παραγωγές:

 

EVE Valkyrie

The Gallery: Six Elements

Loading Human

Private Eye

Rift Rush

The Rift: U.R.I.D.I.S.

Sandman

VRInvestigation

Edge Of Nowhere

 

 

 

HTC Vive – Steam VR

Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενε κανείς από την HTC να μπει τόσο σοβαρά στο VR gaming, αλλά να που το έκανε και δεν είναι και παράλογο. Στην ουσία το Vive υπάρχει με τη βοήθεια της Valve, της εταιρείας που διατηρεί την υπηρεσία Steam σε Windows, OS X, Linux και SteamOS, της ίδιας εταιρείας που είναι υπεύθυνη για την αέναη αναμονή μας για το, μυθικό πια, Half Life 3.

Η υποδομή SteamVR ετοιμάστηκε από την ίδια την Valve και σε αυτήν ακριβώς στηρίζεται το HTC Vive. Η ίδια HTC είχε πλησιάσει κάποτε την Oculus VR για να βοηθήσει στα του hardware, αλλά εισέπραξε άρνηση. Και με τα πολλά έφτασε να συνεργαστεί με την Valve.

Σε πρώτη ανάγνωση, τα δύο συστήματα είναι πολύ παρόμοια. Και εδώ η ανάλυση είναι 1080 x 1200 για κάθε μάτι και ο ρυθμός ανανέωσης στα 90Hz. Η ανίχνευση των κινήσεων γίνεται με παρόμοιο τρόπο, αλλά στο Vive οι αισθητήρες του ίδιου του headset είναι ακόμα περισσότεροι. Το headset είναι για την ώρα ενσύρματο, αλλά δεν έχει αποκλειστεί η ασύρματη έκδοση. Είναι ένα ζήτημα που αξιολογείται ακόμη. Επίσης, υπάρχει πρόβλεψη για διαφορετικούς τύπους προσώπου αλλά και για… διοπτροφόρους gamers.

Ωστόσο, το HTC Vive διαφέρει σε κάτι πολύ σημαντικό: υποστηρίζει κίνηση στο χώρο. Η HTC και η Valve έφτιαξαν τα Lighthouses που τοποθετούνται στα άκρα του διαθέσιμου χώρου και μπορούν να ελέγχουν τι συμβαίνει μέχρι και σε 25 τετραγωνικά μέτρα. Δηλαδή από το σενάριο “κουνάω κεφάλι και χέρια” περνάμε στο σενάριο “κινούμαι στο χώρο κανονικά”. Μάλιστα, οι αισθητήρες αντιλαμβάνονται και φυσικά εμπόδια, οπότε ειδοποιούν τον παίκτη πριν ”βρει” σε κάποιο από αυτά. Πάνω από όλα η ασφάλεια άλλωστε. Να παίξουμε θέλουμε, όχι να γνωρίσουμε τον τοίχο ή κάποιο τραπεζάκι…

Ως προς αυτό το HTC Vive είναι μοναδική περίπτωση αφού κανένας ανταγωνιστείς δεν προσφέρει ούτε και έχει δείξει πρόθεση ότι ετοιμάζεται να προσφέρει κάτι ανάλογο, δηλαδή κάτι που να αντιλαμβάνεται την κίνηση του χρήστη στο χώρο. Συν τοις άλλοις, με την προσθήκη απλών φωτοαισθητήρων, είναι δυνατή η αναγνώριση και άλλων αντικειμένων ώστε να ενταχθούν και αυτά στον εικονικό κόσμο του παιχνιδιού, της παρουσίασης, της εμπειρίας.

Χειριστήρια

Εξ αρχής το HTV Vive παρουσιάζεται με motion controller, με τη λογική του Oculus Touch, όχι όμως με υποστήριξη για αναγνώριση χειρονομιών με τα δάκτυλα. Δύο ασύρματα χειριστήρια, ένα για κάθε χέρι, έχουν πλήκτρα, ενσωματώνουν δακτύλιο αφής και είναι έτσι ο τρόπος με τον οποίο ο παίκτης έρχεται σε “επαφή” με την εικονική πραγματικότητα.

 

 

PlayStation VR

Όταν είδαμε για πρώτη φορά το PlayStation VR, μας συστήθηκε ως Project Morpheus. Πρόκειται για ενσύρματο headset που ακολουθεί φυσικά και αυτό τη βασική λογική των άλλων δύο συστημάτων, με την πρώτη διαφορά φυσικά να είναι πως το PS VR προορίζεται για το PS4. Κινείται λίγο πιο κάτω σε ανάλυση για το κάθε μάτι (960 x 1080) αλλά υπόσχεται υψηλότερο ρυθμό ανανέωσης, δηλαδή 120Hz αντί για 90Hz.

 

 Επειδή ο ρυθμός ανανέωσης είναι σημαντική υπόθεση και υποτίθεται ότι πρέπει να συνοδεύεται και από παιχνίδια που μπορούν να τρέξουν με τον αντίστοιχο αριθμό καρέ το δευτερόλεπτο, η Sony προσθέτει ένα ακόμη κομμάτι στο puzzle, αφού φαίνεται ότι μεταξύ PS VR και PS4 θα μεσολαβεί μια συσκευή ακόμη που θα αναλαμβάνει μέρος της επεξεργασίας του σήματος, ακριβώς για να εξασφαλίζεται ο σωστός ρυθμός ανανέωσης. Σκέψου το ως κάτι που θυμίζει επεξεργαστή εικόνας σε τηλεόραση που αναλαμβάνει την εξομάλυνση της κίνησης και είσαι σε καλό δρόμο.

Ανάλογα με το παιχνίδι, το PlayStation VR θα συνεργάζεται είτε με το κανονικό χειριστήριο του PS4, δηλαδή το DualShock 4, είτε με PlayStation Move, τα οποία είδαμε στο PS3 πριν από χρόνια αλλά ύστερα η παρουσία τους ατόνησε, οπότε επανέρχονται για χάρη του PlayStation VR. Τα ήδη υπάρχοντα θα λειτουργούν κανονικά. Είναι άλλωστε συμβατά με PS4 και PlayStation Camera, οπότε δεν αλλάζει κάτι ιδιαίτερο.

Η Sony πάντως ανέφερε και ένα σενάριο χρήσης που δεν έχουμε ακούσει από αλλού (όχι ακόμη τουλάχιστον). Οι ομάδες ανάπτυξης έχουν το περιθώριο να φτιάξουν παιχνίδι για πολλούς παίκτες, με τον έναν να χρησιμοποιεί το headset και τους υπόλοιπους χειριστήρια, πράγμα που σημαίνει ότι θα προβάλλεται εικόνα και στην κανονική οθόνη, όχι μόνο στις “φορετές”. Για την ώρα δεν υπάρχουν σχετικά παραδείγματα, ούτε για επίδειξη, οπότε η όλη ιδέα παραμένει διαφορετική αλλά συνοδεύεται, ακόμη, από ερωτηματικό.

Φυσικά, λανσάρισμα περιφερειακού για κονσόλα χωρίς να είναι στα σκαριά αποκλειστικοί τίτλοι δεν νοείται, για αυτό και θα παραθέτουμε μερικά ενδεικτικά παραδείγματα:

 

Futuridium VR

Godling

Headmaster

Playroom VR

RIGS

Robinson: The Journey

Until Dawn: Rush Of Blood

 

Θα δούμε πάντως και τίτλους με υποστήριξη αλλά ως συμπλήρωμα, όχι ως προϋπόθεση για το παιχνίδι. Το Gran Turismo Sport και το Tekken 7 είναι δυο βασικά παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων.

 

 

HoloLens

Το HoloLens είναι η πρόταση της Microsoft που, στην πραγματικότητα, πρόκειται για AR (augmenter reality) headset, όχι για VR. Παρά ταύτα, η ίδια η εταιρεία δεν φαίνεται να προτίθεται να μπει στο παιχνίδι της εικονικής πραγματικότητας, όχι σύντομα τουλάχιστον, ενώ σχεδιάζει το HoloLens για δραστηριότητες που ξεπερνούν τα όρια του gaming

Ποια η διαφορά όμως μεταξύ AR και VR; Στο VR βλέπουμε μόνο ότι προβάλλουν οι οθόνες που τοποθετούνται μπροστά στα μάτια μας, οι οθόνες του headset δηλαδή. Αφήνουμε το πραγματικό μας περιβάλλον εκτός της όλης εμπειρίας δηλαδή. Στο AR παραμένει η επαφή μας με τον πραγματικό κόσμο αλλά εντάσσονται εικονικά στοιχεία μέσα σε αυτόν. Με δικό του επεξεργαστή, chip γραφικών και  Holographic Processing Unit, είναι η πρώτη συσκευή που “πατά” στο σύστημα Windows Holographic της ίδιας της Microsoft.

Και τι μπορεί να κάνει; Μπορεί να προβάλει εχθρούς και φίλους στο χώρο σας, να καταγράψει το περιβάλλον με τη βοήθεια ενσωματωμένης κάμερας ώστε να σας δείξει κάποιος άλλος, από απόσταση, με γραφικά, πώς να καταφέρετε κάτι, όπως η επισκευή ενός διακόπτη. Μπορείτε επίσης να παίξετε Minecraft πάνω σε ένα τραπέζι. Μπορεί όλοι οι άλλοι να μη βλέπουν τίποτα, αλλά εσείς θα βλέπετε έναν ζωντανό κόσμο που μπορείτε να περιεργαστείτε με την άνεσή σας. Θα μπορείτε, σε άλλες περιπτώσεις, να φτιάχνετε τρισδιάστατα μοντέλα που προορίζονται για 3D printers, να αλληλεπιδράσετε με προγράμματα αρχιτεκτονικής και πολλά άλλα. Όλα έχοντας αντίληψη του πραγματικού χώρου που σας περιβάλλει, με ενσωματωμένα ηχεία που αποδίδουν ήχο με βάθος χωρίς να αποκλείουν τους ήχους του περιβάλλοντος. Και, όταν έρθει η ώρα, όλα αυτά θα γίνονται ασύρματα!

Πρόκειται για εναλλακτική με άλλες αρετές και προκλήσεις που σίγουρα απέχει περισσότερο από τα υπόλοιπα VR headsets που είτε βρίσκονται ήδη στην αγορά, είτε ετοιμάζονται να λανσαριστούν μέσα στο 2016 και κυρίως στο πρώτου μισό, τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα.

 

 

VR με…smartphone

Μπορεί τα “μεγάλα όπλα” να έρχονται το 2016, αλλά μερικοί μπορούν να πάρουν γεύση και με διαφορετικό τρόπο, αφού υπάρχουν και VR headsets που χρησιμοποιούν smartphones ως οθόνη. Πιο γνωστά είναι τα Gear VR (της Samsung) και Google Cardboard.

 

Gear VR

H Samsung έκανε χρόνια δοκιμές με την ιδέα, αλλά τελικά συνεργάστηκε με την Oculus VR για να κάνει το τελικό βήμα. Το Gear VR είναι ουσιαστικά πλαίσιο που είναι έτοιμο να υποδεχθεί συγκεκριμένα smartphones της κορεατικής εταιρείας και να τα χρησιμοποιήσει ως οθόνες για το headset. Το ίδιο το headset χρησιμοποιεί μεν την ισχύ του εκάστοτε smartphone, έχει όμως και δικό του συνεπεξεργαστή για να προσφέρει καλύτερη ακρίβεια και απόκριση στην ανίχνευση της κίνησης του κεφαλιού. Στην πράξη η οθόνη του κινητού προβάλλει δύο εικόνες, μία για κάθε μάτι και αυτές μοιράζονται σωστά χάρη στους φακούς του Gear VR. Πάνω του υπάρχει μικρή επιφάνεια αφής αλλά και ένα πλήκτρο ώστε να επιτρέπεται η αλληλεπίδραση με συμβατό λογισμικό, είτε πρόκειται για πρακτικές εφαρμογές είτε για games. Όλα πάντως περνούν από την εφαρμογή Oculus Home που λειτουργεί σε Android.

 

Το Gear VR μπορεί να λειτουργήσει με συγκεκριμένα μοντέλα Galaxy της Samsung, τα οποία είναι τα εξής τέσσερα: Note 5, S6, S6 Edge και S6 Edge+. Ακριβώς επειδή το βασικό hardware είναι το ίδιο το smartphone, το Gear VR είναι ουσιαστικά αξεσουάρ και φυσικά κοστίζει (και θα συνεχίσει να κοστίζει) λιγότερο από τις υπόλοιπες επιλογές που αναφέρθηκαν μέχρι εδώ.

 

Google Cardboard

Η Google δεν έμεινε εκτός του συγκεκριμένου χορού πάντως και με τα πολλά παρουσίασε το Cardboard που σημαίνει “χαρτόνι”. Η ονομασία δεν είναι τυχαία, όπως δεν είναι τυχαίο πως το Cardboard δεν είναι κάτι που πωλείται στο ράφι, αλλά κάτι που φτιάχνει ο καθένας μόνος του. Ουσιαστικά η εταιρεία κατέληξε σε συγκεκριμένο σχέδιο για πολλαπλά μεγέθη οθόνης και προσφέρει οδηγίες και διαστάσεις για πολλά smartphones, αρκεί να μην ξεφεύγει η οθόνης πέρα από τις 6 ίντσες.

Ένας μικρός μοχλός μπορεί να παίξει το ρόλο του κουμπιού για την όποια αλληλεπίδραση. Η ιδέα αυτή “πατάει” στην τεχνολογία Google Chrome VR και λειτουργεί με εφαρμογές και games που έχουν αναπτυχθεί αναλόγως. Πάντως και μόνο που υποστηρίζεται από το YouTube, με τα κατάλληλα video βέβαια, είναι δικαιολογία για “χάσιμο”.

 

 

Απορίες και λαχτάρες

Φυσικά, όπως κάθε εξέλιξη, η είσοδος στην εικονική πραγματικότητα έχει και τις ιδιαιτερότητές της που πρέπει να διευκρινίζονται.

 

Αριστερό ή δεξί;

Τα ειδικά χειριστήρια για παράδειγμα, όπως Oculus Touch, PS Move και εκείνα του HTC Vive υποδέχονται το ίδιο φιλικά τόσο τους δεξιόχειρες όσο και τους αριστερόχειρες, κάτι που κατά κανόνα δεν ισχύει στο gaming όσον αφορά στα χειριστήρια γενικότερα.

 

Απαιτήσεις συστήματος

Όταν ένα PC ή μια κονσόλα έχουν να δείξουν μια εικόνα τη φορά το βάρος είναι γνωστό. Άλλοτε γίνεται καλή διαχείριση του φόρτου και άλλοτε όχι. Όταν όμως πρέπει να προκύψουν δυο εικόνες, να σχηματιστούν ακόμη περισσότερα pixels, το βάρος γίνεται μεγαλύτερο. Ειδικά όταν το αποτέλεσμα πρέπει να τρέχει σε 90 ή 120 καρέ το δευτερόλεπτο, όχι σε 30 ή 60 (και τα παραπλήσιά τους) που βλέπουμε συνήθως. Άρα το VR gaming χρειάζεται περισσότερα pixels τη φορά και περισσότερες φορές στο κάθε δευτερόλεπτο. Και στο PS4 θα είναι επιπλέον ο φόρτος ενώ οι πόροι, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος παραμένουν σταθερά. Ένας λόγος παραπάνω για την ενδιάμεση συσκευή που επεξεργάζεται το σήμα.

Για αυτό και τα προτεινόμενα συστήματα για VR gaming, στο PC βέβαια, υπόσχονται σωστή, εγγυημένη εμπειρία με πολύ καλές και ανάλογα τιμολογημένες κάρτες γραφικών και το ανάλογο ισχύει για τους επεξεργαστές. Φυσικά, η κατάσταση θα γίνει ευκολότερη με το πέρασμα του χρόνου, όπως πάντα άλλωστε.

Σε πρώτη φάση πάντως προτείνονται κάρτες γραφικών Nvidia GTX 970 / AMD 290 ή ισχυρότερες, επεξεργαστής Intel i5-4590 ή ισχυρότερος και τουλάχιστον 8GB RAM. Συμπληρωματικά απαιτούνται δύο θύρες USB 3.0, έξοδος HDMI 1.3 χρονισμένη στα 297MHz και τουλάχιστον Windows 7 με εγκατεστημένο το Service Pack 1.

 

Ναυτία ή όχι;

Όπου και να ανοίξει κανείς συζήτηση για VR gaming, αργά ή γρήγορα, θα προκύψει προβληματισμός για ενδεχόμενη ναυτία. Η απλή αλήθεια είναι πως η ναυτία κατά τη χρήση είναι μια πιθανότητα. Αλλά κι αυτή η αλήθεια είναι μισή. Περισσότερο από άλλες μορφές gaming, οι επιδόσεις είναι σημαντικές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως τα διάφορα συστήματα VR υπόσχονται πολλαπλάσια καρέ το δευτερόλεπτο σε σχέση με τυπικά games. Διότι τα περισσότερα καρέ οδηγούν σε πιο σταθερή εικόνα. Η πιο σταθερή εικόνα είναι πιο ξεκούραστη και, ειδικά στο VR gaming, αποτρέπει τη ναυτία, ακόμη και στους ευαίσθητους.

Εκτός από τον αριθμό των καρέ, παίζει ρόλο και ο τρόπος με τον οποίο εναλλάσσονται αυτά στην οθόνη, ακόμη και ο χρόνος που διαρκεί η προβολή του καθενός, διάφοροι παράγοντες και λεπτομέρειες που μπορούν να κάνουν διαφορά. Και όλα αυτά εξασφαλίζονται πιο εύκολα σε ισχυρά συστήματα.

 

Δεν αποκλείονται κι άλλοι διεκδικητές

Η σουηδική Starbreeze που κατά κανόνα αναπτύσσει games υπόσχεται ένα σύστημα ακόμη, πιο υψηλής ανάλυσης, που ονομάζεται StarVR. Κάποιες προτάσεις θα πατούν στα δικά τους πόδια, κάποιες στο σύστημα SteamVR κ.ο.κ. Επομένως, ειδικά στο PC, οι επιλογές, ως συνήθως, αναμένονται να είναι πολλαπλές, την ώρα που στις κονσόλες τα πράγματα θα μοιάζουν σίγουρα περισσότερο με… μονόδρομο. Άλλωστε είναι αρχή ακόμη.

 

 

 

Η εικονική πραγματικότητα έρχεται

Το hardware είναι το βασικό μέρος του puzzle. Χωρίς αυτό δεν υφίσταται εικονική πραγματικότητα. Αυτό που μένει να δούμε στην πράξη είναι games κομμένα και ραμμένα για τέτοιου είδους μοναδικές εμπειρίες, όχι απλά demos που είναι εύκολο να εντυπωσιάζουν για μικρό χρονικό διάστημα. Ως συνήθως αυτό που τελικά θα “φτιάξει” την εικονική πραγματικότητα είναι το software. Τα καλά games, οι καλές εφαρμογές είναι πάντα το καλύτερο επιχείρημα για επένδυση σε τελείως νέες τεχνολογίες και εμπειρίες.

Επιβάλλεται να επισημάνουμε όμως πως, όταν έρθει η ώρα, πρέπει οπωσδήποτε να δώσεις βάση στο πώς εφαρμόζει ένα headset αλλά και πόσο καλά και αξιόπιστα λειτουργεί, προκειμένου να αποφευχθεί κάθε πιθανότητα ναυτίας ή ενόχλησης. Καλές οι αναλύσεις, οι υποσχέσεις και λοιπά, αλλά, περισσότερο από άλλες φορές, η άνεση προέχει.

 

Μισό λεπτό τώρα, να γυρίσουμε πίσω μας γιατί αφήσαμε τόση ώρα ένα δεινόσαυρο να περιμένει. Και δεν είναι καθόλου ευγενικό…

 

Υ.Γ.  Μπορείς να πάρεις μια πρώτη γεύση για VR gaming στο σχετικό επεισόδιο Try Me όπου ο Δημήτρης Καρέτσος και η Μαντώ Γαστεράτου τα δοκιμάζουν για εσένα!