Το 2017 παρουσιάζει άλλο ενδιαφέρον σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, τουλάχιστον όσον αφορά στο τοπίο των επεξεργαστών που μπορείς να βρεις στην αγορά. Μπορεί η Intel να μην έχει σημαντικές ανακοινώσεις, ωστόσο, μετά από πολύ καιρό, η AMD έχει κάποιες προτάσεις στην αγορά σε κατηγορίες που προηγουμένως απλά δεν ήταν ανταγωνιστική, παρά μόνο από άποψη κόστους ίσως.
Βέβαια η βασική προσέγγιση στο όλο θέμα δεν αλλάζει, οπότε θα ξεκινήσουμε αναλόγως για να μπορείς να βρεις ευκολότερα το δρόμο σου από ένα σημείο κι έπειτα.
Κάποια πράγματα μένουν πάντα σταθερά, το 2017 όμως φέρνει περισσότερο ανταγωνισμό στην αγορά επεξεργαστών.
Τα χαρακτηριστικά ενός επεξεργαστή
Πυρήνες και HyperThreading
Αναπόφευκτα, όταν διαλέγεις επεξεργαστή, έρχεσαι αντιμέτωπος με το θέμα της ταχύτητας και των διαθέσιμων πυρήνων. Η ταχύτητα βέβαια δεν ταυτίζεται με την απόδοση εδώ, η οποία είναι συνδυασμός πραγμάτων.
Γενικά θα βρεις επεξεργαστές με 2, 4, 6 ή 8 πυρήνες. Ο κάθε πυρήνας μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα, να επεξεργαστεί το δικό του φορτίο δεδομένων. Κάθε πυρήνας μπορεί να εκτελεί έναν κύκλο επεξεργασίας τη φορά ή δύο. Ουσιαστικά τότε λέμε ότι έχει ένα thread ή δύο. Στη δεύτερη περίπτωση λέμε ότι ο επεξεργαστής υποστηρίζει HyperThreading. Σε αυτήν την περίπτωση η απόδοση δεν είναι διπλάσια σε σχέση με επεξεργαστή που δεν υποστηρίζει τέτοια λειτουργία, ενώ τα διάφορα κέρδη που αποκομίζεις έτσι κυμαίνονται, ανάλογα με τη διεργασία και την εφαρμογή. Σίγουρα όμως υπάρχει κέρδος, για αυτό και το HyperThreading υπάρχει μεν σε πολλά μοντέλα, από μια κατηγορία και πάνω όμως, όχι στα φθηνότερα μοντέλα δηλαδή.
Όταν λοιπόν δεν έχουμε HyperThreading, τότε 2 πυρήνες σημαίνουν 2 threads, 4 πυρήνες 4 threads, 6 πυρήνες 6 threads και 8 πυρήνες 8 threads. Με HyperThreading έχουμε τα διπλάσια threads, άρα 4, 8, 12 και 16 αντίστοιχα.
Ονομαστική ταχύτητα
Συνήθως η ταχύτητα που αναφέρεται σε κάθε μοντέλο είναι η τυπική για κάθε πυρήνα, η ταχύτητα που μπορεί να κρατά πάντα ο επεξεργαστής. Αναφέρεται συχνά όμως και η ταχύτητα Turbo. Αυτή ισχύει υπό συνθήκη, όχι απαραίτητα σε όλους τους πυρήνες ταυτόχρονα και σίγουρα όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα συνεχόμενα. Αν σε κάποια καταχώριση δεν αναφέρεται η τυπική συχνότητα λειτουργίας αλλά βλέπεις κάτι του τύπου “up to XXXX GHz”, τότε, ουσιαστικά, βλέπεις τη συχνότητα που μπορεί να ισχύει σε λειτουργία Turbo. Καλό είναι το Turbo, αλλά σημασία έχει τι μπορεί να κάνει ο επεξεργαστής σε κανονικές συνθήκες, όλα τα υπόλοιπα είναι σχετικά.
Η έβδομη γενιά επεξεργαστών της Intel παρουσιάζεται με όλες αυτές τις “στάμπες” και σε πολλά διαφορετικά επίπεδα κατανάλωσης.
Βέβαια, η ταχύτητα έχει πάντα νόημα να εξετάζεται σε συνδυασμό με τον αριθμό των πυρήνων. Κατά κανόνα, οι επεξεργαστές με περισσότερους πυρήνες έχουν χαμηλότερο “ταβάνι” σε ονομαστική ταχύτητα ανά πυρήνα, για πρακτικούς λόγους, όπως για διατήρηση της θερμότητας σε λογικά επίπεδα κ.λπ. Σημασία όμως έχει, και πάλι, η συνολική απόδοση, η συνολική ισχύς του επεξεργαστή.
Μνήμη cache (ή λανθάνουσα μνήμη)
Η μνήμη cache δεν είναι κάτι που βρίσκεται συχνά στο προσκήνιο ή στη σκέψη όταν επιλέγεις επεξεργαστή. Θα έπρεπε όμως διότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Πρόκειται για στατική μνήμη που βρίσκεται στον ίδιο τον επεξεργαστή και χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσος σταθμός των δεδομένων που προορίζονται για επεξεργασία. Όσο μεγαλύτερη είναι η μνήμη αυτή, τόσα περισσότερα δεδομένα έχει πρόχειρα ανά πάσα στιγμή ο επεξεργαστής.
Ακόμη και αυτή η μνήμη δεν είναι μονοκόμματη, αλλά χωρίζεται σε επίπεδα, ανάλογα με το πόσο κοντά βρίσκεται στον πυρήνα. Όσο πιο μακριά, τόσο πιο αργή αλλά και τόσο μεγαλύτερη. Βρίσκουμε λοιπόν L1, L2, L3 και L4 cache. Η πρώτη δεν ξεπερνά μια «χούφτα kilobytes» συνήθως, και τα μεγέθη μεγαλώνουν, με την L3 cache να είναι πολλαπλά MB και την L4 cache να φτάνει και σε εκατοντάδες MB.
Κατανάλωση ενέργειας
Στους επεξεργαστές το θέμα της κατανάλωσης είναι σημαντικό και όχι απλά και μόνο επειδή επηρεάζει σε βάθος χρόνου το λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος που θα κληθείς να πληρώσεις. Γενικά, οι επεξεργαστές κινούνται μεταξύ των 20W και των 140W. Αν μιλάμε για laptops τότε η κλίμακα είναι διαφορετική, ξεκινά και καταλήγει χαμηλότερα δηλαδή. Από την άλλη βέβαια, όταν αγοράζεις laptop δεν έχεις την ίδια ελευθερία στην επιλογή επεξεργαστών, οπότε θα μας απασχολήσουν τα μοντέλα για desktop στην προκειμένη.
Ο αριθμός πάντως αντιστοιχεί όχι στη σταθερή κατανάλωση αλλά στην υψηλότερη δυνατή. Οπότε κάθε επεξεργαστής κινείται κάτω από το λεγόμενο TDP (Thermal Design Power) που δηλώνεται με τους παραπάνω αριθμούς.
Η AMD έχει νέα, πραγματικά ανταγωνιστική αντιπρόταση φέτος που έχει νόημα να σκεφτείς σε συγκεκριμένα σενάρια χρήσης, όχι μόνο για να κάνεις οικονομία.
Όσο μεγαλύτερη η κατανάλωση, τόσο μεγαλύτερη και η ισχύς του επεξεργαστή στην πράξη. Βέβαια κάποια πράγματα κρίνονται και από τι είδους ισχύ προσθέτει κάθε Watt στο σύνολο, αν και σε αυτό το επίπεδο μιλάμε για αποτελεσματικότητα, δηλαδή το πόσο καλά αξιοποιείται το απαιτούμενο ρεύμα.
Ωστόσο, το όλο θέμα είναι σημαντικό διότι τα περισσότερα Watt σημαίνουν και έκλυση περισσότερης θερμότητας κατά τη λειτουργία. Αυτό επηρεάζει τη σύνθεση του συστήματος που προσπαθείς να φτιάξεις με βάση τον επεξεργαστή που διαλέγεις, διότι κάπως έτσι καθορίζεται τι είδους τροφοδοτικό θα χρειαστείς (το οποίο πρέπει να καλύπτει και την κατανάλωση των υπολοίπων εξαρτημάτων του συστήματος εννοείται). Επιπλέον, με βάση τη θερμότητα του προκύπτει διαλέγεις αναγκαστικά και σύστημα ψύξης, αριθμό και μέγεθος ανεμιστήρων, μέγεθος και τύπο κουτιού, ενδεχομένως υδρόψυξη κ.λπ. Αν μάλιστα έχεις βλέψεις και για overclocking, θα ξεφύγεις ακόμη περισσότερο σε κατανάλωση και θερμότητα, άρα θα πρέπει να ζυγίσεις τα πάντα αναλόγως.
Overclocking
Μιας και είπαμε για overclocking λοιπόν, ουσιαστικά πρόκειται για τη δυνατότητα αύξησης της ονομαστικής ταχύτητα του επεξεργαστή. Δεν είναι όλοι οι επεξεργαστές έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι επεξεργαστές της Intel δεν υποστηρίζουν τέτοιες περιπέτειες, αφού έχουν κλειδωμένο πολλαπλασιαστή. Υπάρχουν άλλοι επεξεργαστές της Intel, με το γράμμα K στο τέλος του μοντέλου, που δεν έχουν αυτό το κλείδωμα και διατίθενται συνειδητά από την εταιρεία με υποστήριξη για overclocking. Καμιά φορά υπάρχει ο ίδιος επεξεργαστής σε δυο εκδόσεις, μία κλειδωμένη και μια ξεκλείδωτη (π.χ. Core i7 4790 και Core i7 4790K). Επειδή τα ξεκλείδωτα μοντέλα είναι πιο ακριβά, αν δεν έχεις σκοπό να πειραματιστείς με overclocking, τότε δεν είναι ανάγκη να τα προτιμήσεις κιόλας.
TDP: Η κατανάλωση του επεξεργαστή σε Watt καθορίζει και τις ανάγκες τροφοδοσίας και ψύξης του συστήματος.
Οι επιλογές
Κάθε εταιρεία έχει οικογένειες επεξεργαστών ανάλογα με το είδος χρήσης για το οποίο προορίζονται. Θα εξηγήσουμε λοιπόν με το πού στοχεύει καθεμιά από αυτές τις οικογένειες, ώστε να ξέρεις με τη μία πού πρέπει να ξεκινήσεις να ψάχνεις για την περίπτωσή σου.
Intel
Celeron
Πρόκειται για τους οικονομικότερους επεξεργαστές της Intel, έχουν 2 πυρήνες και 2 threads και έχουν καλή συμπεριφορά σε χρήση γραφείου, γενική αναπαραγωγή πολυμέσων, πλοήγηση στο διαδίκτυο κ.λπ. Στα του gaming αντεπεξέρχονται σε απλούς τίτλους που δεν απαιτούν πολλαπλούς πυρήνες.
Pentium
Ένα βήμα παραπάνω βρίσκουμε ένα γνωστό όνομα, υψηλότερες ονομαστικές ταχύτητες άρα και απόδοση. Τεχνικώς όμως δεν διαφέρουν ουσιαστικά από τους Celeron. Απλά είναι ο καλύτερος, γρηγορότερος εαυτός τους.
Core i3
Από αυτήν την οικογένεια και πάνω συναντούμε την πιο πρόσφατη αρχιτεκτονική, υψηλότερη απόδοση στη μονάδα του χρόνου και αρκετά καλές επιδόσεις για δουλειά και gaming, ικανές να ικανοποιήσουν καλό ποσοστό της αγοράς όταν οι απαιτήσεις δεν είναι μεγάλες. Επίσης, εδώ βρίσκουμε και HyperThreading. Οι επεξεργαστές είναι διπύρηνοι λοιπόν αλλά υποστηρίζουν 4 threads.
Core i5
Εδώ βρίσκουμε συνήθως την καλύτερη σχέση απόδοσης/τιμής, τέσσερις πυρήνες και τέσσερα threads (άρα λείπει το HyperThreading). Οι επεξεργαστές της σειράς αυτής είναι πολύ καλή επιλογή για ένα μέσο σύστημα που μπορεί να εξυπηρετήσει σε μεγάλο βαθμό gamers, δημιουργούς διαφόρων τύπων κ.λπ.
Core i7
Εδώ έχουμε συνήθως 4 πυρήνες, την περισσότερη μνήμη cache και, εννοείται, HyperThreading. Εντός αυτής της οικογένειας έχουμε δυο ομάδες: Basic και Extreme. Στην πρώτη έχουμε τετραπύρηνους επεξεργαστές με 8 threads. Στη δεύτερη όμως έχουμε 6 ή 10 πυρήνες πλέον, με 12 και 20 threads αντίστοιχα. Οι επεξεργαστές i7 απευθύνονται στους πιο απαιτητικούς ερασιτέχνες, αλλά και σε επαγγελματίες που ξέρουν ότι χρησιμοποιούν εργαλεία που ωφελούνται από τα πολλά threads.
Το Hyperthreading επιτρέπει καλύτερη παράλληλη εκτέλεση διεργασιών, ωστόσο σε κάποια πεδία, στο gaming για παράδειγμα, δεν προσφέρει απαραίτητα κάποια βελτίωση.
AMD
Sempron
Οι επεξεργαστές αυτοί είναι μια χαρά για δουλειά και αυτοματισμούς γραφείου. Είναι μεν τετραπύρηνοι, αλλά η απόδοσή τους στη μονάδα του χρόνου είναι τέτοια που αυτό δεν μεταφράζεται σε υψηλές επιδόσεις.
Athlon
Υπάρχουν διπύρηνοι, αλλά και τετραπύρηνοι επεξεργαστές Athlon, με τους τελευταίους να έχουν επιδόσεις που εξυπηρετούν και σε gaming, αν και κινούνται κάτω από τις αντίστοιχες του Core i3.
APU
Έτσι ονομάζει η AMD τους επεξεργαστές της που ενσωματώνουν και επεξεργαστή γραφικών σε ένα πακέτο. Είναι διπύρηνοι ή τετραπύρηνοι και αποτελούν καλές επιλογές για προσιτά συστήματα που κάνουν λίγο από όλα. Οι ενσωματωμένες GPU μάλιστα έχουν καλές επιδόσεις για τα δεδομένα του είδους.
FX 4300
Εδώ όλοι οι επεξεργαστές είναι τετραπύρηνοι και καλή επιλογή για όσους είναι στην πλατφόρμα AM3+ της AMD και θέλουν να κάνουν κάποια αναβάθμιση. Είναι προσιτή επιλογή που τα πηγαίνει αρκετά καλά και σε gaming.
FX 6300
Ακόμη καλύτερα τα πηγαίνει αυτή η οικογένεια, που προσφέρει 6 πυρήνες και πολύ καλή απόδοση. Στέκεται καλά σε gaming, αλλά ακόμη καλύτερα σε εφαρμογές που είναι σχεδιασμένες να αξιοποιούν αρκετούς πυρήνες και multithreading.
FX 8300
Αυτή είναι η μέση κατηγορία της AMD στην παρούσα φάση με συχνότητες που ξεπερνούν τα 4GHz, για αυτό και μπορεί να αξιοποιηθεί σε οποιαδήποτε διεργασία ουσιαστικά. Θεωρητικά υπάρχει και η σειρά FX 9000, αλλά έχει μεγαλύτερη κατανάλωση, εκλύει περισσότερη θερμότητα και δεν αποφέρει τα ανάλογα κέρδη ώστε να γίνει αντικείμενο συζήτησης.
RYZEN
Αυτή είναι η νεότερη οικογένεια με ολοκαίνουρια αρχιτεκτονική Zen, χωρίζεται σε Ryzen 3, Ryzen 5 και Ryzen 7 και προσφέρει 4, 6 και 8 πυρήνες με 8, 12 και 16 threads αντίστοιχα. Από τα μέχρι τώρα δείγματα η απόδοση αυτής της οικογένειας επεξεργαστών είναι πάρα πολύ καλή και προσφέρεται σε πολύ ελκυστικές τιμές. Ο συνδυασμός είναι τέτοιος ώστε να μπορούμε να μιλάμε για πιο ουσιαστικό ανταγωνισμό σε μοντέλα επιδόσεων μεταξύ Intel και AMD. Και είχαμε χρόνια να “πάθουμε” κάτι τέτοιο. Ο ανταγωνισμός είναι καλός για όλους όμως.
Τώρα σίγουρα έχεις προσανατολιστεί κάπως. Οπότε ώρα να βάλεις δίπλα-δίπλα τις οικογένειες που σε αφορούν και να χτίσεις τα υπόλοιπα γύρω τους.