Αν είσαι PC gamer γνωρίζεις ότι μπορείς να πειραματιστείς με τις ρυθμίσεις γραφικών των παιχνιδιών ώστε να έχεις το καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα που θα σε κάνει να το απολαύσεις στο έπακρο. Με ένα αρκετά ισχυρό PC μπορείς να έχεις όλες τις ρυθμίσεις στη μέγιστη τιμή. Πάντα, όμως, το επόμενο πιο απαιτητικό παιχνίδι θα έχει υψηλότερες απαιτήσεις σε επεξεργαστική ισχύς. Έτσι, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ασχοληθείς με τις ρυθμίσεις γραφικών.
Πώς θα καταλάβω ποιες είναι οι καλύτερες ρυθμίσεις γραφικών;
Πολλοί χρήστες αναζητούν οδηγούς για να βρουν τις καλύτερες ρυθμίσεις με βάση την ισχύ της κάρτας γραφικών που διαθέτει το gaming PC τους. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Γιατί κάποιος μπορεί να δίνει έμφαση στην απόδοση γραφικών ενώ κάποιος άλλος μπορεί να έχει ως προτεραιότητα τη συνολική απόδοση. Ακόμη και το ίδιο άτομο μπορεί να έχει διαφορετική προτεραιότητα ανάλογα με το είδος του παιχνιδιού.
Τα παραπάνω ισχύουν είτε διαθέτεις ένα gaming PC μεσαίας κατηγορίας όπως το Infinity Gear Core R2 Desktop PC, είτε ένα πανίσχυρο desktop PC όπως το Infinity Gear Fusion R5 RTX Desktop PC. Αν είναι λοιπόν να φέρεις την κατάσταση στα μέτρα σου, καλό είναι να οπλιστείς με λίγη γνώση παραπάνω για τις ρυθμίσεις που θα περάσουν πιο εύκολα από μπροστά σου.
Έτσι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να περιηγηθείς στις ρυθμίσεις του παιχνιδιού (Options) και να επιλέξεις την ενότητα που αφορά στις ρυθμίσεις γραφικών. Συνήθως, αναφέρεται ως “Video”. Να σημειωθεί ότι η σειρά ή και ο όρος κάθε ρύθμισης μπορεί να διαφέρει (ελαφρώς) από παιχνίδι σε παιχνίδι.
Resolution (Ανάλυση)
Η ανάλυση είναι από τις πρώτες ρυθμίσεις που πρέπει να προσαρμόσεις. Όπως και με μια οθόνη, κάθε ψηφιακή εικόνα έχει μια ανάλυση που δηλώνει το πλήθος των pixels. Το αποτέλεσμα είναι ομαλότερο όταν η ρύθμιση ανάλυσης του παιχνιδιού ευθυγραμμίζεται με αυτή της οθόνης σου. Και αυτήν την ανάλυση έχει νόημα να προτιμάς. Σε πιο ειδικές περιπτώσεις μπορείς να ρυθμίσεις το παιχνίδι να τρέχει σε υψηλότερη ανάλυση, αλλά να συμπιέζεται το αποτέλεσμα στην ανάλυση του πάνελ πριν προβληθεί στην οθόνη σου. Ωστόσο, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πιο «καθαρή» εικόνα.
Το σίγουρο είναι πως όσο πιο πολύ ανεβαίνει η ανάλυση, τόσο περισσότερη λεπτομέρεια και καθαρότερη εικόνα βλέπεις. Τα περισσότερα pixels απαιτούν περισσότερη ισχύ, άρα ισχυρότερη κάρτα γραφικών.
Anti-aliasing
Τα pixels είναι αυτά τα μικρά τετράγωνα που χρησιμοποιούνται για να συνθέτουν καμπύλες, στο περιβάλλον ή και στους χαρακτήρες ενός παιχνιδιού. Σε πολλές αναλύσεις η προσπάθεια αυτή οδηγεί στο φαινόμενο aliasing, που δεν είναι άλλο από την εμφάνιση “σκαλοπατιών” (jaggies) όπου υπάρχει καμπύλη μειώνοντας τη συνολική ποιότητας της εικόνας. Έτσι, λοιπόν, το anti-aliasing (ΑΑ), αναφέρεται σε μεθόδους που αντιμετωπίζουν αυτό το φαινόμενο.
Το ΑΑ συνήθως εκφράζεται σε επίπεδα 2x, 4x, 8x, κλπ. Όσο μεγαλύτερη η συγκεκριμένη τιμή, τόσο περισσότερα pixels από το περιβάλλον θα χρησιμοποιηθούν για να μειωθεί το aliasing στην εικόνα. Τα υψηλότερα επίπεδα anti-aliasing προσφέρουν μια πολύ ομαλότερη εικόνα με τον αντίστοιχο αντίκτυπο στην απόδοση.
Σε πολύ υψηλές αναλύσεις, το anti-aliasing δεν είναι το ίδιο απαραίτητο. Για παράδειγμα, σε αναλύσεις 4K τα pixels είναι συνήθως τόσο μικρά και πυκνοστοιβαγμένα που το όποιο “σκαλοπάτι” είναι πολύ μικρό για να φανεί.
Βασικοί τύποι anti-aliasing
Το anti-aliasing συνήθως χωρίζεται σε δύο βασικούς τύπους, Spatial Anti-Alising και Post-Processing Anti-Aliasing.
Στο Spatial Anti-Alising, τα περιγράμματα των αντικειμένων σχεδιάζονται σε υψηλότερη ανάλυση από εκείνη της προβολής και ύστερα προσαρμόζονται σε αυτήν. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν τεχνικές όπως MSAA (Multisample Anti-Aliasing) και SSAA/FSAA (Super Sample Anti-Aliasing/Full Screen Anti-Aliasing).
Post-Processing Anti-Aliasing σημαίνει ότι η εξομάλυνση των άκρων των pixels γίνεται αφού πρώτα έχει σχεδιαστεί πλήρως ένα καρέ εικόνας επηρεάζοντας όλα τα pixels. Εδώ συναντάμε τεχνικές όπως το FXAA (Fast Aproximate Anti-Aliasing) της Nvidia, το TXAA (Temporal Anti-Aliasing), το SMAA (Subpixel Morphological Anti-Aliasing) και το MLAA (Morphological Anti-Aliasing) της AMD.
Στα περισσότερα παιχνίδια δεν μπορείς να διαλέξεις μια μέθοδο anti-aliasing αντί άλλης, αφού το στούντιο που δημιούργησε το παιχνίδι μπορεί να μην προσφέρει τέτοια ελευθερία. Επιπρόσθετα, μπορεί να μην υποστηρίζεται η μία ή η άλλη μέθοδος από το λογισμικό της κάρτας γραφικών σου.
VSync (Vertical Synchronization):
Ο ρυθμός ανανέωσης εικόνας μετριέται σε Hertz (Hz) και περιγράφει τη συχνότητα με την οποία το panel μπορεί να εναλλάσσει τα διαδοχικά καρέ. Όσο μεγαλύτερη αυτή η τιμή, τόσο πιο ομαλή θα είναι η εικόνα και τόσο πιο «ζωντανά» θα εμφανίζονται τα αντικείμενα στην οθόνη σου. Ο ρυθμός ανανέωσης (fps) ενός παιχνιδιού όμως, είναι πολύ συχνά ασταθής.
Για παράδειγμα, εάν η κάρτα γραφικών είναι πολύ ισχυρή για το παιχνίδι που τρέχεις και αυτό καταλήγει να λειτουργεί στα 100fps, πάνω από τα 60-75Hz των περισσότερων monitor, η αναντιστοιχία αυτή μπορεί να δημιουργήσει μπέρδεμα στη σύνθεση της εικόνας. Συγκεκριμένα, η εικόνα κόβεται και σπάει οριζοντίως καθώς η οθόνη προσπαθεί να διαχειριστεί αριθμό καρέ για τον οποίο δεν σχεδιάστηκε. Μπορεί να μη φαίνεται εύκολα με γυμνό μάτι, αλλά συμβαίνει και συμβάλλει στην κόπωσή σου.
Η ενεργοποίηση του VSync μέσα από τις ρυθμίσεις γραφικών ενός τίτλου μπορεί να μειώσει το screen tearing. Όμως, ενδέχεται αυτή η ρύθμιση να μειώσει αισθητά την απόδοση των γραφικών.
Σε αυτό το στάδιο οι επιλογές είναι δύο. Είτε απενεργοποιείς το VSync, είτε στρέφεσαι προς ειδικές λύσεις όπως το G-Sync της Nvidia και το FreeSync της AMD. Τα συστήματα αυτά λύνουν το θέμα, ωστόσο το καθένα υποστηρίζεται από τις κάρτες της εταιρείας που το δημιούργησε και απαιτεί την ύπαρξη monitor που να υποστηρίζει το ένα ή το άλλο σύστημα.
Αν είσαι ενθουσιώδης gamer και θέλεις πάντα το καλύτερο, οι τεχνολογίες της Nvidia και της AMD μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά σε σχέση με ένα gaming monitor που δεν υποστηρίζει G-Sync ή FreeSync.
Textures quality
Τα textures προσθέτουν τρισδιάστατους σχηματισμούς, φτιαγμένους από πολύγωνα, πάνω στα μοντέλα που ντύνουν. Αυτά λοιπόν έχουν τις δικές τους ποιοτικές διαβαθμίσεις στις οποίες ανάλυση, βάθος χρώματος, όγκος κ.λπ. ανεβαίνουν όσο αναζητάς υψηλότερη ποιότητα. Η άνοδος επιπέδου εδώ επιβαρύνει την κάρτα γραφικών. Είναι τόσο σημαντικά τα textures, που, ουσιαστικά, για χάρη αυτών μεγαλώνει συνεχώς η μνήμη RAM στις κάρτες γραφικών, καθώς εκεί πρέπει να χωρέσουν όλα, να αξιοποιηθούν και να προβληθούν γρήγορα.
Tessellation
Τα textures μπορούν να εφαρμοστούν κατ’ επανάληψη, με μη συμμετρικό τρόπο, ώστε να επιτυγχάνεται ρεαλιστικό αποτέλεσμα. Αυτό είναι το tessellation. Χωρίς tesselation μια επιφάνεια με χαλίκι μπορεί να δείχνει επίπεδη, το ίδιο και τα σκαλοπάτια σε ένα κτίσμα. Με αυτό όμως αλλάζει μονομιάς η εντύπωση και ενισχύεται ο ρεαλισμός των σχηματισμών. Ως διεργασία όμως μπορεί να είναι έντονη για την κάρτα γραφικών. Αξίζει πάντως τον κόπο αφού φέρνει εμφανή διαφορά.
Anisotropic Filtering
Η ενεργοποίησή του anisotropic filtering θεωρείται αυτονόητη εδώ και χρόνια. Χωρίς αυτό, όταν κοιτάς οποιαδήποτε επιφάνεια λοξά και σε απόσταση, από σχετικά κοντινή έως πολύ μακρινή, τα textures θολώνουν και χάνεις σημαντική λεπτομέρεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το anisotropic filtering εκφράζεται σε επίπεδα 2x, 4x, 8x, 16x. Όσο μεγαλύτερη αυτή η τιμή τόσο καθαρότερα και ρεαλιστικά θα αποδίδεται το περιβάλλον στο παιχνίδι. Ασφαλώς, πρόκειται για μία ρύθμιση που καταναλώνει πόρους από την ισχύ της κάρτας γραφικών.
Ρυθμίσεις μέσα από το λογισμικό της κάρτας γραφικών σου
Επειδή οι ιδανικές ρυθμίσεις διαφέρουν από παιχνίδι σε παιχνίδι, σύστημα σε σύστημα και προτίμηση σε προτίμηση, τόσο η Nvidia όσο και η AMD έχουν κάνει την ανάλογη προσπάθεια μέσα από τα λογισμικά που διαθέτουν για τις κάρτες γραφικών τους. Έτσι, με τα Nvidia GeForce Experience και AMD Radeon software η κατάσταση απλουστεύεται για εκείνους που δεν θέλουν να καταλήξουν να πειραματίζονται κάθε τρεις και λίγο αλλά ξέρουν ποιες είναι οι βασικές τους προτιμήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, η δυνατότητα τέτοιων προσαρμογών είναι μια από τις ομορφιές του PC gaming. Υπάρχουν πάντα περισσότερα να μάθεις, αλλά αυτά τα βασικά φτάνουν για να ξεκινήσεις νέες περιπέτειες μέσα από τα αγαπημένα σου video games.
