Εστραγκόν, το κομψότερο των αρωματικών!
Από την Ιωάννα Σταμούλου Από τη Γαλλία με αγάπη ή από τις παγωμένες στέπες της Μογγολίας;
Από την Ιωάννα Σταμούλου
Στην αγορά υπάρχουν πολλών ειδών αυγά (χήνας, ορτυκιών) αλλά τα αυγά κότας είναι το πιο κοινά και σε αυτά θα εστιάσουμε. Κι εδώ όμως υπάρχουν πολλές κατηγορίες και ποιότητες.
Εκτός από το χρωματικό προσδιορισμό λευκά, μπεζ ή καφετιά αυγά τα οποία δεν έχουν καμιά διαφορά μεταξύ τους αφού αυτό έχει να κάνει με τη ράτσα της κότας και μόνο, υπάρχει η κατηγοριοποίηση των αυγών κατά μέγεθος, κατά ποιότητα, κατά τρόπο εκτροφής, του τρόπου διαβίωσής της κότας κλπ.
Για τις παραπάνω κατηγορίες υπάρχουν φορείς πιστοποίησης κι έτσι στη συσκευασία τους τα αυγά έχουν ή οφείλουν να έχουν ειδική ετικέτα με το σήμα του αναγνωρισμένου φορέα που πιστοποιεί τον κάθε ισχυρισμό. Καλό είναι να ελέγχετε τις συσκευασίες κατά την αγορά, όπως και την ημερομηνία λήξης η οποία έχει καθοριστεί 28 ημέρες από την ημερομηνία παραγωγής τους.
Επίσης τα αυγά έχουν τυπωμένο πάνω στο κέλυφός τους με φυτικό χρώμα τον κωδικό ιχνηλασιμότητάς τους. Με αυτό τον κωδικό που είναι υποχρέωση όλων των αυγοπαραγωγών στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούμε να γνωρίζουμε πως παράχθηκε το αυγό, σε ποιο μέρος και από ποιον παραγωγό. Έτσι, διασφαλίζεται η ταυτότητα και η ποιότητα κάθε αυγού μοναδικά.
Α κατηγορία: μπορεί να φέρουν την ένδειξη «extra, extra fresh, εξαιρετικά, εξαιρετικά φρέσκα μέχρι την ένατη μέρα από τη γέννηση του αυγού. Αυτό αναγράφεται στη συσκευασία υποχρεωτικά.
Β κατηγορία: διατίθενται κυρίως σε βιομηχανίες παρασκευής «προϊόντων αυγού», όπου υποβάλλονται σε παστερίωση και ειδική επεξεργασία
Γενικά, είναι προτιμότερο να αγοράζουμε συσκευασμένα αυγά από χύμα γιατί η συσκευασία μας δίνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Τι θα αγοράσουμε τελικά, εξαρτάται από την απαίτηση και την ανάγκη που έχουμε. Επίσης, η κατάλληλη συσκευασία βοηθά στην προστασία και στην πιο ασφαλή μεταφορά του περιεχομένου αλλά και στη μείωση του κινδύνου επιμόλυνσης των άλλων αυγών, εάν κάποιο ήδη μολυσμένο αυγό ραγίσει ή σπάσει.
Τρόπος 1ος: Φέρνεις το αυγό δίπλα στο αυτί σου και το κουνάς απαλά. Εάν δεν ακούσεις ή δεν νιώσεις τον κρόκο να κινείται, το αυγό είναι φρέσκο. Αντίθετα από το παλιό αυγό ακούγονται διάφοροι ήχοι, ένδειξη ότι ο κρόκος χτυπάει στα εσωτερικά τοιχώματα του αυγού, άρα δεν είναι τόσο φρέσκος.
Τρόπος 2ος: Γεμίζεις μια λεκανίτσα με κρύο και ελαφρά αλατισμένο νερό, βάζεις μέσα το αυγό. Εάν μείνει στον πάτο του δοχείου και σε οριζόντια θέση, τότε είναι πολύ φρέσκο. Το παλιότερο αυγό έχει την τάση να ανασηκώνει την πλατιά του άκρη –εκεί δηλαδή που βρίσκεται το κενό αέρος μεταξύ του σάκου του αυγού και του κελύφους. Όσο περισσότερο την ανασηκώνει τόσο περισσότερο αέρα έχει, άρα είναι και λιγότερο φρέσκο. Βέβαια μπορείς κάλλιστα να το καταναλώσεις εφόσον το έχεις συντηρήσει σωστά. Αν όμως το αυγό ανέβει όλο στην επιφάνεια και επιπλέει, τότε πέταξέ το!
Τρόπος 3ος: Σπας το αυγό σε επίπεδο πιάτο και παρατηρείς το ασπράδι του. Στο φρέσκο αυγό το ασπράδι μένει σφιχτό γύρω από τον κρόκο, με τον κρόκο να έχει σχήμα ημισφαιρίου. Όσο λιγότερο φρέσκο είναι το αυγό τόσο το ασπράδι γίνεται πιο νερουλό και διαχέεται στο πιάτο, ενώ το σχήμα του κρόκου γίνεται πιο επίπεδο.
Το κέλυφος του αυγού πρέπει να είναι απολύτως άθικτο, διότι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί να περάσουν μέσω του ραγίσματος στο εσωτερικό του. Αν κάποια αυγά ραγίσουν κατά τη μεταφορά, πρέπει μόλις φτάσουμε στο σπίτι να τα σπάσουμε εντελώς και να τα αδειάσουμε σε καθαρό δοχείο με αεροστεγές καπάκι που θα αφήσουμε στο ψυγείο. Με την προϋπόθεση πως θα καταναλωθούν μέσα στις επόμενες 2 μέρες και μάλιστα μαγειρεμένα σε υψηλή θερμοκρασία.