Από την Ιωάννα Σταμούλου
Όταν βράζει στην κατσαρόλα δεν είναι και το πιο ευωδιαστό λαχανικό που ξέρουμε, όμως το κουνουπίδι είναι προικισμένο από τη φύση του με τόσα θρεπτικά στοιχεία, κι είναι τόσο διαιτητικό που αξίζει το 100% την προσοχή μας.
Κατάγεται από την Ανατολική Μεσόγειο και τόσο οι αρχαίοι πρόγονοί μας, όσο κι οι Αιγύπτιοι το γνώριζαν και τ’ απολάμβαναν με μεγάλη όρεξη. Η “Βρασική η λαχανώδης” της ποικιλίας Βοτρύτης, όπως είναι η επίσημη ονομασία του κουνουπιδιού, είναι ένα ποώδες φυτό, μονοετές, ή διετές, ανήκει στην οικογένεια των σταυρανθών και στο γένος Βράσσικα. Εικάζεται ότι προέρχεται από το άγριο λάχανο που ευδοκιμούσε στην Ασία κι ανήκει στην ίδια οικογένεια με το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών και το λάχανο. Το μέρος του λαχανικού που τρώγεται είναι το λουλούδι του κουνουπιδιού, το οποίο αποτελείται από πολλά συγκεντρωμένα μπουμπούκια λευκού χρώματος, τα οποία δεν πρασινίζουν λόγω της προστασίας τους από τα παχιά πράσινα φύλλα που εμποδίζουν το φως του ήλιου να τα φτάσει για να δημιουργηθεί χλωροφύλλη. Στη βόρεια Ευρώπη καλλιεργείται μια μονοετής ποικιλία τους καλοκαιρινούς μήνες, όμως στην Ελλάδα το κουνουπίδι καλλιεργείται τη χειμερινή περίοδο κι είναι διετές φυτό.
Θρεπτική αξία
Τα 100γρ. κουνουπιδιού αποφέρουν μόλις 20 θερμίδες στον οργανισμό μας, άρα είναι ιδανικό για δίαιτα κι απώλεια βάρους. Το κουνουπίδι είναι επίσης πλούσιο σε φυτικές ίνες, φολλικό οξύ, βιταμίνη C και σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Είναι καλή πηγή καλίου και περιέχει, επίσης, ψευδάργυρο, μαγνήσιο, φωσφόρο κι ασβέστιο. Δρα κατά του καρκίνου, συμβάλλει στην αποτοξίνωση του αίματος και του ήπατος, προστατεύοντας ταυτόχρονα από εγκεφαλικά επεισόδια κι εντερικές διαταραχές, ενώ διατηρεί τη χοληστερόλη σε χαμηλά επίπεδα.
Πώς διαλέγουμε και συντηρούμε το κουνουπίδι
- Προτιμάμε τα μετρίου μεγέθους κουνουπίδια μ’ ολόλευκα μπουμπούκια, χωρίς μαυρίλες, ή κιτρινίλες, αυτά που έχουν τρυφερό κοτσάνι.
- Το συντηρούμε στο ψυγείο τυλιγμένο σε σελοφάν για μια εβδομάδα τουλάχιστον από την αγορά του.
- Είτε το μαγειρέψουμε στον ατμό, είτε το βράσουμε, π’ώτα το χωρίζουμε σε ομοίου μεγέθους μπουκέτα ώστε να μαγειρευτούν ταυτόχρονα.
- Για ν’ αποφύγουμε τις δυσάρεστες μυρωδιές κατά το βράσιμο και για να το διατηρήσουμε ολόλευκο, ρίχνουμε λίγο ξύδι, ή χυμό λεμονιού σε νερό που βράζει. Για ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα, σε επίπεδο “εξουδετέρωσης” της δυσάρεστης μυρωδιάς, ακουμπάμε πάνω στο καπάκι της κατσαρόλας όπου βράζει το κουνουπίδι ένα κομμάτι βαμβάκι βουτηγμένο στο ξύδι.
Πώς απολαμβάνουμε το κουνουπίδι
Ο πιο συνηθισμένος κι απόλυτα νόστιμος τρόπος είναι τα μπουμπούκια του κουνουπιδιού μαγειρεμένα στον ατμό, ή βρασμένα σ’ αλατόνερο και σερβιρισμένα ζεστά, χλιαρά, ή και κρύα σαν σαλάτα, περιχυμένα μ’ άφθονο λαδολέμονο. Το κουνουπίδι γίνεται επίσης ψητό στο φούρνο και τουρσί κι αγαπά τα έντονα μπαχαρικά και το κάρι και γι’ αυτό η χρήση του στην ινδική κουζίνα είναι πολύ συχνή. Με κουνουπίδι, επίσης, φτιάχνουμε τέλεια ογκρατέν και σουφλέ με τυριά, γέμιση σε τάρτες, σούπες βελουτέ, αλλά και γιαχνί με ντομάτα, μπαχάρι, γαρίφαλο και κανέλα. Το κάνουμε και τηγανιτό βουτώντας τα προβρασμένα μπουμπούκια του σε κουρκούτι, ή κεφτέδες, το κάνουμε σάλτσα για ζυμαρικά, αλλά κι ωμό, ψιλοκομμένο στο μπλέντερ ως κους κους τρώγεται συνδυαστικά μ’ άλλα ψιλοκομμένα λαχανικά ως σαλάτα. Προσοχή, όσοι υποφέρουν από προβλήματα του θυρεοειδούς δεν πρέπει να το καταναλώνουν ωμό γιατί περιέχει βρογχοκηλογόνα, που επηρεάζουν τις λειτουργίες του θυρεοειδή. Το μαγείρεμά του βοηθά να ενεργοποιηθούν αυτές οι ουσίες.
