Από την Ιωάννα Σταμούλου
Μπορεί η γη να στερεύει το καλοκαίρι από άγρια χόρτα, όμως αυτά που υπάρχουν είναι ξεχωριστά και υπέροχα.
Βλίτα
Εκτός από τα άγρια βλίτα που φυτρώνουν από μόνα τους ανάμεσα στα κηπευτικά των καλοκαιρινών περιβολιών υπάρχουν και τα σπαρτά που φυτεύονται. Έχουν γλυκιά γεύση και το καλοκαίρι πρωταγωνιστούν μεταξύ των υπόλοιπων πράσινων στους πάγκους του μανάβη και της λαϊκής. Με αυτά φτιάχνουμε την απόλυτη βραστή σαλάτα. Περιχυμένη με ελαιόλαδο και λεμόνι ή ξίδι συνοδεύει τα πιάτα του καλοκαιριού, ψητά ψάρια και θαλασσινά αλλά και κρέας. Σερβίρονται παρέα με κολοκυθάκια και πατάτες βραστές. Γίνονται εξαιρετικά τσιγαριαστά μόνο με ντομάτα, κρεμμύδι και σκόρδο ή παρέα με φασολάκια μαυρομάτικα ή άλλα όσπρια. Επίσης μπορούν να γίνουν κεφτέδες, ομελέτα και γέμιση σε πίτες ή πιτάκια.
Στύφνος
Το συναντάμε με διάφορες ονομασίες μεταξύ των οποίων «αγριοντοματιά». Είναι ετήσιο (ή και διετές) ζιζάνιο που προτιμά το φως και το ξηρό ή υγρό αλλά στραγγιζόμενο έδαφος. Τα φύλλα του είναι τρυφερά και ωοειδή με χρώμα βαθύ πράσινο. Υπάρχει μια μεγάλη διαφωνία για το αν οι καρποί ή τα φύλλα του φυτού είναι δηλητηριώδη. Μελέτες έχουν δείξει σοβαρές διαφορές στην τοξικότητα για την ίδια ποικιλία που καλλιεργείται σε διαφορετική περιοχή με άλλο μικροκλίμα. Εκεί που όλοι συμφωνούν είναι στην απαγόρευση της χρήσης του άγουρου (πράσινου) καρπού για τροφή. Αυτό γιατί περιέχει την υψηλότερη συγκέντρωση τοξινών. Τα νεαρά βρασμένα φύλλα τρώγονται και έχουν ελαφρώς πικρή γεύση. Καταναλώνεται συνήθως βραστός μαζί με βλίτα και κολοκυθάκια σε σαλάτες ή τσιγαριαστός, ενώ καμιά φορά μπαίνει και σε πίτες.
Γλιστρίδα ή αντράκλα
Είναι ένα ζιζάνιο που ξεφυτρώνει σε αγρούς και μποστάνια τους καλοκαιρινούς μήνες σε σημεία όπου μπορεί να βρει νερό και δροσιά. Έχει αδυναμία στα κολοκυθάκια γι’ αυτό και στο μποστάνι η αντράκλα περιτριγυρίζει τις κολοκυθιές. Τα φυλλαράκια της είναι σκουροπράσινα και σαρκώδη με λεία επιφάνεια κι έχουν γεύση ελαφρώς ξινή και ευχάριστα δροσερή. Οι τρυφερές κορφούλες της τρώγονται μόνες τους ή παρέα με άλλες πρασινάδες σε ωμές σαλάτες ή τις προσθέτουμε στη χωριάτικη. Γίνεται εξαιρετικό τουρσί, ενώ τρώγεται και ελαφρώς βραστή με μπόλικο λεμόνι ως συνοδευτικό σε ψάρια και κρεατικά.
Κολοκυθοκορφάδες
Συχνά τις μπερδεύουν με τους ανθούς των κολοκυθιών, όμως πρόκειται για τους τρυφερούς βλαστούς και τα φύλλα στις άκρες της κολοκυθιάς. Είναι φοβερή λιχουδιά και παραδοσιακά στη Μεσσηνία οι κολοκυθοκορφάδες μαγειρεύονται γιαχνί μαζί με τα λουλούδια, τα μικρά κολοκυθάκια της κολοκυθιάς και φρέσκια ντομάτα. Στο τέλος προσθέτουν στο φαγητό φέτα ή σφέλα και το πιάτο απογειώνεται πραγματικά!
Αλμύρα
Αγαπάει το αλμυρό νερό της θάλασσας γι’ αυτό και φυτρώνει σε παράκτιες περιοχές και σε εκβολές ποταμών. Τα φύλλα της έχουν σχήμα βελόνας και τα χλωρά βλαστάρια της τρώγονται όπως τα χόρτα. Στην αγορά τη βρίσκουμε στην καλλιεργήσιμη μορφή της. Τρώγεται ωμή ή ελαφρώς ζεματισμένη σε σαλάτες, ενώ κάποιες φορές γίνεται και τουρσί.
Κρίταμο
Είναι φυτό που ευδοκιμεί σε βραχώδεις παραθαλάσσιες περιοχές συνήθως στα κοιλώματα των θαλασσινών απότομων βράχων. Τα φύλλα του έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι λεία, επιμήκη και σαρκώδη. Τρώγονται ωμά σε σαλάτες και γίνονται υπέροχο τουρσί που συνοδεύει ευχάριστα θαλασσινούς μεζέδες και ντοματοσαλάτες.
Αρμυρήθρα ή «σπαράγγι της θάλασσας» ή σαλικόρνια
Φυτρώνει σε παραθαλάσσιες περιοχές. Τα χλωρά βλαστάρια και τα σαρκώδη φύλλα της θυμίζουν στη γεύση αλμυρό σπαράγγι. Επειδή υπάρχουν βρώσιμες και μη βρώσιμες ποικιλίες, είναι προτιμότερο να μην δοκιμάσουμε να τη συλλέξουμε μόνοι μας αν δεν έχουμε την απαιτούμενη εμπειρία. Πάντως είναι είδος μη καλλιεργήσιμο. Τρώγεται ωμή ή τουρσί.
Η προετοιμασία 
- Αφαιρούμε πρώτα τα φυλλαράκια που έχουν κιτρινίσει, μαυρίσει ή έχουν τρύπες από κάποιο ζουζούνι.
- Αφαιρούμε τους σκληρούς μίσχους και κρατάμε τα τρυφερά τμήματα του χόρτου.
- Γεμίζουμε μια λεκάνη με κρύο νερό και προσθέτουμε αλάτι και ελάχιστο ξίδι.
- Βυθίζουμε τα χόρτα στη λεκάνη, τα ξεπλένουμε και μετά τα στραγγίζουμε. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με φρέσκο νερό μέχρι να μην υπάρχει ίχνος από χώμα.
- Τα ρίχνουμε σε κατσαρόλα με αλατισμένο νερό που κοχλάζει σε δόσεις ώστε να μην σταματάμε το βρασμό και χωρίς να τα στριμώξουμε υπερβολικά. Βράζουμε γύρω στα 12 λεπτά.
- Τα στραγγίζουμε, τα ρίχνουμε σε νερό με πάγο να διακόψουμε το βρασμό για να διατηρήσουμε το πράσινο χρώμα τους. Τα ξαναστραγγίζουμε.
